شهید محمد مسرور

نام و نام خانوادگی : عبدالنبی حبیبی                    نام پدر : رمضان
  محل شهادت: اروندرود             دانش آموز کلاس :چهارم           دوره : متوسطه                      تاریخ تولد : 16/3/1346                   تاریخ شهادت : 21/ 11/1364
چکیده ای از زندگی نامه شهید
عبدالنبی از ابتدای تولد، چهره ای محبوب و نورانی داشت و نوزادی صبور و آرام بود. درکودکی با شرکت درمساجد و مراسم عزاداری اهل بیت (ع) محبت این خاندان فیاض را در دل خود نهادینه کرد. با تشویق و پشتیبانی خانواده در راهپیمایی ها و شعارنویسی علیه رژیم پهلوی شرکت می جست و با پیوستن به حزب جمهوری اسلامی، عمده ی فعالیت های خود را درآن متمرکز کرد. اخلاص فراوان وصفای باطنش، همه را تحت تأثیر قرار می داد و در توسعه ی مهارت های فردی و بینش مذهبی و سیاسی خود، لحظه ای آرام و قرار نداشت. سکان داران یگان دریایی لشکر المهدی و شکارچیان تانک که درعملیات های بدر و والفجر با او هم رزم بوده اند  . هرگز رشادت هایش را ازیاد نخواهند برد. گلوله ی آرپی جی دشمن، نامه رسان عشقش شد و قایق عاشورا مرکب سفرش به عرش معبود، تا آن همه ناله ها  و زاری هایش درشب قبل از عملیات و هنگامی که با آن صدای ملکوتی برای رزمندگان دعای توسل می خواند مقبول درگاه افتاده باشد.
برگزیده ای از فعالیت های مذهبی، علمی، هنری و ورزشی
عبدالنبی درکودکی به یادگیری قرائت قرآن پرداخت و دراین مسیر، چنان پیشرفت کرد که بارها درمسابقات مختلف موفقیت های متعددی کسب نمود. برای ارتقاء بینش سیاسی و عقیدتی خود و سایرین ازتمام فرصت ها و امکانات حزب بهره می گرفت ودراین راه، یاور همیشه همراه شهیدان کارگریان، خداپرست، نجیبی  وصفی اللهی بود . در ورزش کاراته وجود و یکی از بهترین ها بود و با این همه ازشدت خلوص و بی ریایی، بسیاری از دوستان نزدیک خود را نیز بی خبر گذاشته بود عقب ماندگی های درسیش را هنگام حضور در جبهه ها به سرعت جبران می کرد و در درس رزم، نخستین همگان را بر می انگیخت  ، شهادتش برروی آب و درحال پیشروی به سمت مواضع دشمن، آن همه بی قراری را یک جا به آرامش رساند.
فرازی از وصیت نامه شهید
اکنون که قلم در دست گرفته، مشغول نوشتن وصیت نامه ام هستم، درفکرم که چگونه سختی را بر روی کاغذ بیاورم که مسئولیت آخرین باشد. ای مردم! تاریخ نشان می دهد کسانی که برمبنای باور به معاد بوده، همواره انسان های موفق وخوشبختی بوده اد و شادی واقعی را حس کرده اند. مادرجان! شاید محبت تو به من حجابی برایت شودف اما بدان که فرزندت خوشبخت شده است از برادرانم می خواهم که مرا که همانا راه امام و حزب الله است ادامه دهید و درزندگی دوستانی انتخاب کنید که شما را به راه خدا بخوانند. خواهرانم ، حجاب را که حافظ خون من است حفظ کنید و مطالعه کتب سیاسی و اسلامی و شرکت در نماز جمعه شرکت کنید.