شهید محمد مسرور

     

به نام خداوند بزرگ که ستارالعیوب بندگان – است – به نام خدایی که جهان از وصف او عاجز بماند.الهی من به درگاه تو روی آورده ام و از گناهان خود طلب عفو می کنم.اکنون می خواهم یک نامه ای برای شهیدان بنویسم.

به نام خدا

سلام بر تمام شهدای صدر اسلام و شهدای گلگون کفن انقلاب اسلامی و سلام من به شهدای آینده.

بله من می دانم که شما به اعمال ما می نگرید و شما زنده هستید.من می خواهم بگویم از کارهایی که انجام داده ام پشیمانم و از شما می خواهم که واسطه شوید خداوند گناهان من را ببخشد.

من می خواهم پیرامون آن جامعه؛ آن موقعی که شما بودید و این زمان مقایسه کنم.

چه بگویم شهیدان! اول خود نتوانسته ام هدف های شما را به خوبی اجرا کنم و من نتوانسته ام یک انسان خوب و مورد نظر شما باشم و من اول خود را تذکر می دهم و بعد از این جامعه می گویم.

بله شهیدان! آن موقع صمیمیت،دوستی،برادری،اخلاص،شجاعت،ایمان و همبستگی بود.همه یک هدف را دنبال می کردند و آن ترویج اسلام و درس شهادت بود.آن زمان همه به فرمان امام گوش می دادند و همه رزمندگان برای رسیدن به کربلا سراپا نمی شناختند.

آن زمان پول پرستی نبود.آن زمان حسودی نبود.آن زمان همه با هم دوست و برادر دینی یکدیگر بودند.همه کوشش برای جلوگیری از فساد و آلودگی ها می کردند.

 ولی چه بگویم از بعد از شما.چه ها که نشد و چه کسانی که خون شما را پایمال نکردند.من می خواهم آنچه را در جامعه می بینم بگویم.وقتی در خیابان ها راه می روی می بینی همه مشغول کسب در آمد هستند.آن موقع که اذان می گویند دکان ها همه باز به جز عده کمی. بله همه از آن ارزش ها دور شده اند.در ادارات رشوه خواری دیده می شود.بدحجابی در خیابان ها.فساد سراسر جامعه را برگرفته.درمغازه ها نوارهای مبتذل و مطرب گذاشته می شود همه در پی مال و جمع آوری مال هستند.دنیا آنها را برده خود کرده .انگار آنها برای ماندن آمده اند نه برای رفتن.چه بگویم از غفلت که این جامعه را برگرفته. کاش شما بودید و جلو این انحرافات – را – می گرفتید

ولی نه. خوب که شما نیستید چونکه بغض شما را می گرفت و از شدت ناراحتی دق می کردید.چه بگویم از افرادی که ماه به ماه هم به گورستان سر نمی زنند و اگر هم سر بزنند به قبرستان شما نظری نمی افکنند و در عظمت شهادت نظر نمی افکنند افرادی را می بینم که کارهای فرهنگی را برای ریا انجام می دهند نه برای اخلاص.

چه بگویم از مغازه هایی که لباس های غربی در آن ها گذاشته  و چادرها از سر زنان می افتد چه بگویم از خانه های بسیار مجلل که با پول های حرام ساخته شده چه بگویم از معامله هایی که حرام انجام می گیرد چه بگویم از جوان هایی که مثل زن ها طلا در دست و گردن آن ها است و خلاصه بگویم چه بگویم که به جای ترویج فرهنگ اسلامی فرهنگ غربی در کشور دیده می شود و به جای حمایت از فرهنگ اسلامی از فرهنگ غربی حمایت می شود و همین روزها مرگ فرهنگ ما است .ای شهیدان دعا کنید که من هم مثل شما شهید بشوم گرچه در خود این لیاقت را نمی بینم چون در تمام عمر عصیان خداوند را کرده ام ولی چیزی که من را امیدوار می کند عفو خداوند است که بیشتر از همه چیزها و بیشتر از گناهان من است که من را امیدوار کرده.

بخدا دلم برای شهادت می تپد دلم می خواهد با نوشیدن شربت شیرین شهادت از این دنیای ظلمانی بیرون بروم.دلم می خواهد با شهادت خود؛ جواب –گو- و پاسخگوی شهیدان باشم.

بله عزیزان این دنیا خیلی فریبکار است و انسان را به زمین می زند دعا کنید که مرگتان با شهادت باشد و بتوانیم تا آخر عمر پرهیزگار باشیم که فردای قیامت شرمنده امام حسین (علیه السلام) و شهیدان نباشیم.

من نمی دانم شما شهیدان چه وضعیتی دارید ولی مطمئنم از اینکه به شهادت رسیدید خوشحال هستید و اما می دانم از این جامعه که اکنون است ناراضی هستید چون خیلی افراد فرهنگ شهادت را از یاد برده اند و کم یاد شما می کنند و اگر بکنند از روی ریا و خودپسندی است به جز افراد اندکی که یا اخلاص شما را یاد می کنند و یاد شما را زنده نگه می دارند و من می کوشم با زنده نگه داشتن یاد شما خداوند شهادت را نصیبم کند که بهترین هدیه نزد من است.

کدام هدیه الهی می توان نام برد که بهتر از شهادت است.با شهادت به خشنودی خداوند می رسیم و جمله دیگر اینکه خداوند شهادت را برای افراد خاصی کنار می گذارد تا موقع وصال برسد