شهید محمد مسرور

کار عشق به شیدایی و جنون کشیدن است و کار جنون به تغزل ؛ تغزل ذات هنر است. جنون سرچشمه هنر است و همه از آن زمزمه های بی خودانه ، آغاز می شود که عاشق با خود دارد، در تنهایی جنونش را می سراید
 پس دل، خانه جنون است..

درون توست اگرخلوتی و انجمنی است        برون ز خویش کجا می روی، جهان خالیست

  در اعماق دل..

اما دل نه آنچنان است که هرچه به عمق آن فرو روی از خود دورتر می شوی...

 در عمق خویش به اصل وجود می رسد.

همه عمر برندارم سر ازین خمار مستی       که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

 از عمق دل راهی به آسمان ها گشوده اند..

ره آسمان درونستٰ، پر عشق را بجنبان        پر عشق چون قوی شد غم نردبان نماند

 و شهدا چه خوش فهمیدند، جنون و عشق و پر کشیدن را 

نام و نام خانوادگی : عباس اسلامی                    نام پدر : کرامت الله  محل شهادت: شلمچه
دانش آموز کلاس :اول          دوره : متوسطه             رشته : عمومی
تاریخ تولد : 1/1/1343                   تاریخ شهادت : 13/12/1365

فرازی از وصیت نامه شهید
بدانید که هرگونه کوتاهی درصدور انقلاب اسلامی، گناهی نابخشودنی است . اگر خدای نکرده آسیبی به این انقلاب برسد به حیثیت تمام مسلمین جهان رسیده است . پس آگاه باشید که وضعیتی که درآنیم به هیچ وجه با مسامحه و کم کاری سازگار نیست. در برابر مشکلات، مانند کوه استوار باشید و درحفظ وحدت، بیش از پیش بکوشید که دشمن ازوحدت نیروهای متعهد می هراسد. ازشما می خواهم، جوانانی را که ناخواسته به دام افراد بی بند و بار افتاده اند، ارشاد کنید و جلوی نفوذ فرهنگ بیگانه را درافکار جوانان مسلمان ما بگیرید.

نام و نام خانوادگی : عباس بازیار                    نام پدر : محمدعلی
  محل شهادت:شلمچه                 دانش آموز کلاس :سوم           دوره : متوسطه             رشته : اقتصاد              تاریخ تولد : 1/1/1346                   تاریخ شهادت : 19/10/1365
چکیده ای از زندگی نامه شهید
عباس، فرزند خانواده ای مذهبی بود. برای شرکت در مراسم مذهبی همیشه آمادگی داشت و درحالیکه 12 ساله بود، اولین حضور خود در جبهه را رقم زد، به هیچ گردانی جز گردان خط شکن فجر رضایت نمی داد و در اکثر عملیات هایی که  بر عهده ی لشکر المهدی قرار می گرفت، شرکت داشت. با وجود آن که یکی از برادرانش به اسارت درآمده بود، پیشنهاد خویشاوندان مبنی برحضور فعال در پشت جبهه را نپذیرفت و هنگامی که در عملیات والفجر 8 مجروح شده بود، حتی حاضر نشد برای درمان به پشت خط منتقل شود و نگذاشت کسی از موضوع باخبرشود. قبل از عملیات کربلای 5 با گروهی از دوستان درمسجد ملابرات گرد آمده و وصیت نامه ی خود را بر روی نوار کاست ضبط کرد. بدون استراحت ازکربلای 4 مستقیماً به منطقه کربلای 5 رفت و سرانجام در پشت نهر جاسم به دوستان دریا دلش پیوست. جسد پاکش طی ماجراهایی به یادماندنی و پس از اشاراتی که خود در خواب به شوهر خواهر ش داد، طی عملیاتی پرحادثه به دست آمد.
برگزیده ای از فعالیت های مذهبی، عملی، هنری و ورزشی شهید
عباس عضو کتاب خانه ی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود و به شرکت در مراسم ادعیه و به ویژه عزاداری سالار شهیدان علاقه ی ویژه ای نشان می داد. در دوران آموزش و اعزام، با وجود شرایط اغلب نامساعد، دستی برقلم داشت و دیده ها و شنیده های خود را با سبکی ساده به رشته تحریر در می آورد. توجه و دقت نظر او به مسائل شهری و میراث های فرهنگی شهرهایی که در طول اعزام، ازآنها عبور می کرد درحالیکه جوکاروان  کاملاً جنگی و رزمی بوده، شگفت انگیز می نماید. شیوه ی رفتار نرم و مهربانانه ای او با کودکان و به خصوص خواهر 5 ساله اش خاطره ای بسیار دل چسب و ماندگار برای خانواده برجای گذاشته است. شیوه شهادت و ماجرای عجیب بازگشتش به خاک همرزمان و به ویژه شوهر خواهرش را درآرزوی شهادت همچنان حریص و جوینده نگاه داشته است .
فرازی از وصیت نامه شهید
خدایا! استغفار می کنم از هرگناهی که با آن، خود را با تو روبه رو کردم. خطای مرا ببخش و رحمت آور که تو بهترین رحم کننده گانی مادر مهربانم! اگر چه مدتی از دوری برادرم مسعود که هم اکنون در اسارت بعثیون کافر می باشد، ناراحت و غمگین هستم، اما خانواده هایی هستند که چندین فرزند خود را در راه اسلام داده اند و می گویند ای کاش هنوز هم می داشتیم تا در راه اسلام عزیز می دادیم. از برادرم می خواهم که درسهایش را خوب بخواند و جای مرا در مسجد پر کند در عزایم گریه و زاری نکنید که منافقین خائن خوشحال می شوند وبا خواهرانم به مهربانی رفتار کنید.

خدایا پرواز را به ما بیاموز تا مرغ دست آموز نشویم و از نور خویش آتش در ما بیفروز تا در سرمای بی‌خبری نمانیم. خون شهیدان را در تن ما جاری گردان تا به ماندن خو نکنیم و دست آن شهیدان را بر پیکرمان آویز تا مشت خونینشان را برافراشته داریم. خدایا چشمی عطا کن تا برای تو بگرید، دستی عطا کن تا دامانی جز تو نگیرد، پایی عطا کن که جز راه تو نرود و جانی عطا کن  که برای تو برود.

شهید معلم مهدی رجب بیگی؛ متولد سال 1336